Ο ήχος μεταδίδεται ως ηχητικά κύματα από το περιβάλλον. Τα ηχητικά κύματα συλλέγονται από το εξωτερικό αυτί (πτερύγιο) και στέλνονται μέσω ενός σωλήνας ο οποίος ονομάζεται έξω ακουστικός πόρος στο τύμπανο. Το πτερύγιο και ο έξω ακουστικός πόρος αποτελεί το έξω αυτί ή έξω ους το οποίο διαχωρίζεται με την τυμπανική μεμβράνη ή τύμπανο του αυτιού από το μέσο αυτί.

Τα ηχητικά κύματα προκαλούν τη δόνηση του τυμπάνου, το οποίο θέτει σε κίνηση τα τρία μικροσκοπικά οστάρια (η σφύρα, ο άκμονας και ο αναβολέας) τα οποία βρίσκονται στο μέσο αυτί ή μέσο ους.

Η κίνηση των οστών προκαλεί την κίνηση του υγρού στο έσω αυτί. Το έσω αυτί περιλαμβάνει τον κοχλία ο οποίος μοιάζει με σαλιγκάρι και αποτελεί το κύριο όργανο της ακοής και την αίθουσα και τους ημικύκλιους σωλήνες που είναι το κύριο όργανο της ισορροπίας.

Ο κοχλίας περιλαμβάνει ένα σύστημα από ειδικού τύπου κυττάρων: τα έσω και τα έξω τριχωτά κύτταρα το οποία είναι τοποθετημένα πάνω σε μια μεμβράνη (βασική μεμβράνη) καθώς και στηρικτικά κύτταρα. Πολλές από τις λειτουργίες των κυττάρων και αυτών αλλά και του ακουστικού συστήματος γενικότερα δεν είναι γνωστές και αποτελούν αντικείμενο για έρευνα. Το έσω αυτί περιέχει φυσιολογικά υγρό σε αντίθεση με το μέσο και το έξω αυτί.

Η κίνηση του υγρού του έσω αυτιού (έσω ους) προκαλεί την κάμψη των τριχωτών κυττάρων στον κοχλία. Τα τριχωτά κύτταρα μετατρέπουν την κίνηση σε ηλεκτρικά σήματα (μετατροπή κινητικής ενέργειας σε ηλεκτρική).

Αυτή η ηλεκτρική δραστηριότητα μεταδίδεται στο ακουστικό νεύρο και στον εγκέφαλο, όπου ερμηνεύονται ως ήχος.

Ο εγκέφαλος συγκρίνει τις πληροφορίες που λαμβάνει και από τα δύο αυτιά και με αυτό τον τρόπο εντοπίζει την πηγή του ήχου αν προέρχεται από αριστερά ή από δεξιά.